Bakugan Moja Historia - Gra Czasu

25. I'm Die?             -   You don't have to be alone when i leave...  I'll be watching you like angels do...  I'll see you again someday my friend...   - zacisnęłam bardziej powieki. - And the day will come when you rise above...  I'll be right there waiting for you...  Together again like we used to ...* Otworzyłam lekko oczy, ale szybko je zamknęłam. Jasne światło mocno poraziło moje oczy. Zasłoniłam prawą dłonią twarzy powyżej nosa. Skąd pochodziło to białe światło? - Wreszcie wstałaś! - przekręciłam głowę w lewo. - Ej no wstawaj! - pisnął cieniutki głosik. - Nie wiedziałam, że jak będę starsza to długoooo będę spała. Otworzyłam szeroko oczy, jeszcze światło wciąż mnie raziło w gałki, ale te słowa każdego by ruszyły. Nerwowo wstałam z podłogi, ale zaraz tego pożałowałam. Upadłam na jedno kolano. Ból głowy jaki doznałam był nie do zniesienia. Usłyszałam małe tuptanie. Nademną pojawił się mały cień.

24. Rzeczywistość             Dwie dziewczyny stoją na przeciwko siebie. Jedna piękna blondynka o niebieskich oczach, druga odwrotność - ciemne brązowe oczy oraz włosy. Na ramionach ich partnerki, które jak one, siedzą w zupełnej ciszy. Całej tej sytuacji przygląda się niska rudowłosa oraz wysoki mężczyzna. Wreszcie po długotrwałej ciszy postanowiłam zabrać głos.            - Idziemy z wami i koniec. - powiedziałam bez emocji, żeby nadać koniec tej małej sprzeczki. Cisza. Sprawdziła mnie wzrokiem, jak moja matka kiedy wybierałam się na wycieczkę szkolną.            - Chcecie iść na pewną śmierć? - zacisnęłam pięści. Wcale nie mam zamiaru tam umierać do chuja! Ale z drugiej... jaki debil porywa się na coś takiego?          Nasi "wrogowie" będą za jakąś godzinę, aby nam kulturalnie wpierdolić, Sara i Anastazja nie dają znaku życia, wszyscy przygotowują się do wielkiego starcia, są na sto procent gotowi a my? Selezianka z nikłym pojęciem o walkach bakuganów plus jej partn